Helloooo friends and family,

First of all I want to share this with you guys. I couldn't describe this any better:
By the way, I did NOT write it myself

‎'A year has passed and now we stand on the brink, of returning to a world where we are surrounded by the paradox of everything and yet nothing being the same.
In a couple of weeks we will reluctantly give our hugs and, fighting the tears,we will say goodbye to people who were once just names on a sheet of paper to return to people that we hugged and fought tears to say goodbye to before we ever left.
We will leave our best friends to return to our best friends.
We will go back to the places we came from, and go back to the same things we did last summer and every summer before.
We will come into town on that same familiar road, and even though it has been months, it will seem like only yesterday.
As you walk into your old bedroom, every emotion will pass through you as you reflect on the way your life has changed and the person you have become.
You suddenly realize that the things that were most important to you a year ago don't seem to matter so much anymore, and the things you hold highest now, no one at home will completely understand.
Who will you call first?
What will you do your first weekend home with your friends?
Where are you going to work?
Who will be at the party Saturday night?
What has everyone been up to in the past few months?
Who from school will you keep in touch with?
How long before you actually start missing people barging in without calling or knocking?
Then you start to realize how much things have changed, and you realize the hardest part of being an exchange student is balancing the two completely different worlds you now live in, trying desperately to hold on to everything all the while trying to figure out what you have to leave behind.
We now know the meaning of true friendship.
We know who we have kept in touch with over the past year and who we hold dearest to our hearts.
We've left our worlds to deal with the real world.
We've had our hearts broken, we've fallen in love.
There have been times when we've felt so helpless being hours away from home when we know our families or friends needed us the most, and there are times when we know we have made a difference.
Just weeks from now we will leave.
Just weeks from now we take down our pictures, and pack up our clothes.
No more going next door to do nothing for hours on end. We will leave our friends whose random e-mails and phone calls will bring us to laughter and tears this summer, and hopefully years to come.
We will take our memories and dreams and put them away for now, saving them for our return to this world.
Just weeks from now we will arrive.
Just weeks from now we will unpack our bags and have dinner with our families. We will drive over to our best friend's house and do nothing for hours on end.
We will return to the same friends whose random emails and phone calls have brought us to laughter and tears over the year.
We will unpack old dreams and memories that have been put away for the past year.
In just weeks we will dig deep inside to find the strength and conviction to adjust to change and still keep each other close.
And somehow, in some way, we will find our place between these two worlds.
In just weeks.
Are you ready?'

Ik heb sommigen van jullie beloofd om mezelf te beloven om te doen wat ik jullie heb beloofd (?), een blogje na mijn performance en prom!

Twee weken geleden begonnen onze optredens voor Mainstream. Na een jaar hard gewerkt te hebben aan zingen en dansen hebben konden we het eindelijk uitvoeren. Het was erg stressvol, maar het was een geweldige ervaring. Een ticket voor de show was $5 en het geld gaat naar onze class. De show, van ongeveer 2 uur, was called: 'Let's go to the movies', so we hadden allemaal nummers van films. Na elk nummer moesten we backstage rennen en omkleden in een paar minuten. Het is zo raar dat je er het hele jaar hard aan hebt gewerkt, maar dat de tijd voorbij vliegt wanneer het eindelijk zover is. Zondag was de laatste show. Mijn lerares, Mrs. Riggins, gaat met pensioen dit jaar. Ze werkt al 43 jaar op Northwest Highschool (sinds het werd gebouwd). Iedereen kent haar en zegt altijd dat haar bloed groen en geel is, dat zijn onze schoolkleuren. Het was geweldig om in haar laatste show te mogen zijn, want dit was altijd haar favoriete onderdeel. We hebben een afscheidsfilm gemaakt en ze was ontzettend trots op ons. Iedereen moest de hele tijd huilen, zelfs het publiek, echt Amerikaans.. Maar toen het heel dramatisch werd kon ik mijn tranen ook niet meer bedwingen ;) haha. We krijgen waarschijnlijk een DVD van de show, dus ik kan het altijd laten zien thuis!

Een week later was het feest waar ik het hele jaar al op had zitten wachten, PROM! Het heeft echt aan mijn volwachtingen verdaan! Prom is niet zoiets als een kerstgala bij ons, het is echt 10 keer zo groot. Het is een soort eindgala voor al de seniors en hun date. De kaartjes waren 15 dollar per persoon, wat was erg goedkoop. Op sommige scholen betalen ze wel 100 dollar voor een kaartje! Gelukkig zit ik op een ietwat armere school, dus hier is het niet zo duur, maar dus ook niet zo fancy. Alhoewel, ik vond het nog steeds super fancy! Voor mij maakte het verder niet zoveel uit, want de jongens betalen voor alles. Prima geregeld dacht ik zo ;)
Zoals ik in mijn vorige blog al had geschreven werd ik op een lieve en originele manier gevraagd om naar Prom te gaan. Allereerst moest ik aan mijn Promdiet beginnen.. Daarna liep ik weken te stressen om een jurk, schoenen en sieraden te vinden. Als je een mooie Prom dress wilt hebben moet je al snel rond de 300 dollar betalen. Iedereen vind het erg belangrijk om een Prom dress te kopen die ze voor altijd kunnen bewaren. Maar aangezien ik een nuchtere Fries ben heb ik gewoon Mariah's jurk geleend en wat sieraden bij elkaar gezocht. Mijn date moest een bijpassend pak vinden, dus daarom moest ik ruim op tijd weten welke jurk ik zou gaan dragen. Nadat ik een boutonniere voor Tj had besteld was ik klaar voor mijn Prom dag.
Rond een uur of 10 ging ik naar de beautyshop van Tj's moeder, want ze ging mijn haar doen. Een van de klanten vroeg of ik mijn nagels ging laten doen, waarop ik nee zei omdat het zo duur is. Ze zei 'girl it's your Prom night, that's special!' We gingen naar een nagelstudio en ik heb mijn nagels laten doen, en zij betaalde het voor me! En dat terwijl ik haar niet eens kende! Echt zo lief!! Ik hou van Amerikanen, vooral in the South zijn ze enorm vriendelijk. Mijn dag was dus al compleet. Daarna gingen we naar de Pre-party van een vriendin van me. We gingen ons klaarmaken met z'n allen in een enorm groot, mooi, luxe huis met allemaal fancy eten en drinken. Het weer was ook nog eens rond de 30 graden, dus dat zat ook lekker mee! Nadat we ons hadden klaargemaakt kwamen onze dates ons ophalen en hebben we foto's gemaakt. We kregen allemaal een tasje met wat eten en handige dingen erin. Daarna gingen we met ons allen out for dinner at a restaurant. Rond een uur of 8 gingen we dan eindelijk naar Prom. We hadden het op een universiteit in Clarksville, in the ballroom. Bij aankomst moesten mijn date en ik onze naam zeggen, en voordat we naar binnen liepen werden we ‘aangekondigd'. Iedereen begon te juichen en klappen toen we binnenkwamen, ik voelde me even een celebrity haha ;). Ook hier zag alles er geweldig uit! We hadden heerlijk eten en drinken, ronde tafels en een dansvloer. Iedereen zag er mooi uit en iedereen was vrolijk. Op een gegeven moment werden de genomineerde Prom Kings en Queens naar voren geroepen. Bij aankomst moesten we stemmen, en uiteindelijk werden de Prom King en Queen gekozen die voor de hele zaal moesten dansen. Rond een uur of 12 was het helaas al afgelopen. We kregen een tasje met een glas en een foto kubus mee naar huis. Na Prom zijn we naar iemands huis geweest voor een afterparty, en hebben we een sleepover gehad met de meiden. De dag daarna gingen we met ons allen out for breakfast, om te vieren dat mijn Promdiet over was, en daarna was het geweldige Prom seizoen voorbij. Voor mij voelde het namelijk echt als een seizoen, want iedereen was er zo druk mee bezig en praatte erover.

Ik heb nog maar 8 dagen te gaan op school, en ik ga er alles uithalen wat erin zit! Ik heb ontzettend veel zin in graduation, want dat blijkt een groot ding te zijn hier. Ik zal proberen de laatste weken zoveel mogelijk foto's te maken. In juni ga ik voor 10 dagen naar Virginia Beach. Eind juni komen mijn moeder en zus (Jildou) naar Clarksville, en dan na een weekje gaan we met ons drieën naar New York. Mijn moeder en Jildou vliegen dan weer terug naar Nederland, en ik vlieg terug naar Clarksville om hier nog een klein weekje door te brengen en afscheid te nemen. Ik vertrek 11 juli naar Nederland, en 12 juli kom ik weer aan op schiphol. Mijn gastzus komt me waarschijnlijk deze zomer al opzoeken, en daarnaast krijgen we in Augustus een Duits meisje bij ons wonen! Er staan dus alweer een hele hoop leuke dingen op het programma, maar eerst ga ik nog genieten van de laatste weekjes van mijn grote avontuur.


Ik zie jullie snel!

Liefs, Elbrich