whooops, al een hele tijd niks van me laten horen.. Een van mijn voornemens was om meer te gaan bloggen in 2012, maar ach, voornemens zijn er om verbroken te worden. Hier dan toch eindelijk mijn eerste blog in 2012!

Laat ik maar vanaf het begin beginnen, New Years Eve. Daar kan ik me nog weinig van herinneren. En niet om dezelfde reden als de meeste lezers hun New Years Eve niet meer kunnen herinneren, haha. Het is hier in Amerika niet zo groots als in Nederland, dus dat gaf me even een heimweeboost. Jullie Dutchie's voelden opeens even heel ver weg daar in 2012, terwijl ik nog in 2011 rondhuppelde. Er waren wel wat feestjes waar ik heen kon, maar mijn heimwee won en ik had geen zin meer om te gaan. Om 12 uur was het ‘HAPPY NEW YEAR' en iedereen ging een uurtje later al naar bed. We hebben wel gezellig met de familie beneden gezeten, en 's nachts kwamen er nog wat vrienden langs, dus achteraf was het een gezellige avond.

Basketbal season is afgelopen, dus dat betekent voor mij dat cheerleading over is. Ik had een haat-liefde verhouding met cheerleading, dus ben op dit moment blij en verdrietig dat het over is. Volgende week moet ik mijn cheerleading uniforms en trainingspak inleveren, en begin maart hebben we een banquet, maar daarna is het echt over. In januari ben ik naar de footballbanquet geweest. Alle footballplayers, cheerleaders en hun ouders worden uitgenodigd bij een groot en officieel diner. Alle meisjes in jurkjes, alle jongens in pak. Ik ging met een vriendin mee en had het natuurlijk verkeerd begrepen, dus ik kwam daar als enige in een spijkerbroek aanzetten.. Iedereen stelde me gerust door te zeggen dat ik toch de hele tijd aan de tafel zou zitten, totdat mijn coach me kwam verassen. Ik werd namelijk naar voren geroepen en kreeg foto's en diploma's van de cheerleading competitions, terwijl mijn coach over me vertelde. Nou goed, ik weet nu in ieder geval wat ik aantrek bij mijn banquet!
Ik ben hartstikke blij dat ik cheerleaden heb gedaan het 1e en 2e sportsemester. Het is een stuk moeilijker dan ik had verwacht. Meisjes van dezelfde lengte in de lucht gooien, 150 cheers onthouden en dansjes leren in een korte tijd is niet niks. Maar waar ik nog de meeste moeite mee had was om de hele tijd een fake smile op mijn gezicht te moeten hebben.. Daarnaast zijn de coaches hier een stuk strenger en bemoeien ze zich veel meer met je privé leven. Niet alleen tijdens de trainingen zitten ze je continu op de lip, maar ook tijdens school. Onze cijfers mochten bijvoorbeeld niet lager zijn dan een C, of je moest op de bank zitten tijdens een game, en als je iets verkeerd deed op school werd je direct het team uit gegooid. Cheerleaders zijn namelijk een beetje het ‘voorbeeld' voor de leerlingen op school. We hadden altijd 2 games in een week, en de overige dagen moesten we trainen. Op de game dagen moesten we of goed gekleed naar school (rokjes/ jurkjes), of we moesten ons uniform dragen. Als je het vergat, of er was iets mis, dan werd je direct al op de bank gezet. Als cheerleader wordt er van je verwacht dat je je goed gedraagt en dat je meehelpt met het regelen van verschillende activiteiten op school. Vorige week heb ik voor het eerst meegedaan aan de Pep rally! Ik moest zingen met mainstream, en performen met cheerleading. We hebben onze routine laten zien, en daarnaast moeten we alle leerlingen proberen stil te houden of vrolijk te maken wanneer het moet. Het was echt geweldig! Ik heb hartstikke veel van cheerleaden geleerd, en niet alleen op het gebied van sport. Ik zou deze ervaring voor geen goud willen missen!

De afgelopen maanden heb ik het enorm druk hiermee gehad, dus naast cheerleaden is er niet veel gebeurd. Wel hebben we een centimeter sneeuw gehad. Klinkt niet erg indrukwekkend nu jullie Nederlanders bijna een Elfstedentocht hebben meegemaakt, maar een centimeter sneeuw in Tennessee betekent: sneeuwvrij! Ongelooflijk.. En al helemaal toen we gewoon naar school moesten terwijl het tornado alarm afging in Clarksville! Ik heb dan ook een paar uurtjes in de kast doorgebracht, in plaats van in mijn eigen bed, want ik was doodsbang. Achteraf bleek het allemaal mee te vallen.. Het weer in Tennessee is echt heel erg wisselend. Vandaag is het bijvoorbeeld warm, rond de 13 graden, maar morgen kan het zomaar gaan sneeuwen! Als het van heel koud naar heel warm gaat is dat vaak een teken van een tornado.. Gelukkig heb ik er tot nu toe nog geen een meegemaakt, en dat wil ik graag zo houden!

Verder is er niet veel denderends gebeurd. Wel hebben we vorige week Valentijnsdag gehad, wat hier erg groots wordt gevierd. Naast couples geven vrienden en familie elkaar vaak ook een kleinigheidje. Zoals velen waarschijnlijk al weten heb ik een vriendje hier in Amerika (schrik niet, ik kom gewoon thuis in de zomer!), dus ik heb lekker groots mee kunnen genieten van deze dag! Ik kreeg roosjes, chocola, een knuffelhondje en we zijn naar de bioscoop geweest.
Volgende week is mijn eerste schoolweek zonder cheerleaden, dus dat zal erg rustig worden. Ik weet nog niet zeker of ik track ga doen, omdat ik dan elke dag training heb en daar heb ik op zich wel genoeg van nu. Ik heb eindelijk meer tijd om dingen te doen met mijn gastgezin en vrienden, en dat wil ik graag zo houden.
Ik heb een paar dagen geleden net bericht gekregen dat mijn vliegreis is geboekt! Op 11 juli verlaat ik mijn tweede thuis, en dat betekent dat ik op 12 juli weer in Nederland ben!:) Zet het in jullie agenda menschen. Ik kan niet wachten om jullie allemaal weer te zien!

Heel veel liefs,
Elbrich

ps: Ik heb erg veel moeite gedaan om er geen engelstalige woorden tussen te gooien, en om een goede zinsvolgorde en Nederlandse grammatica te gebruiken, maar sorry als dat niet helemaal is gelukt. Mijn Nederlands gaat steeds meer achteruit..