GASTGEZIN!!!!!

Even een kort, happy, hyperventilerend berichtje:

Geplaatst in Clarksville wat in de staat Tennessee ligt. Heb een hostmom en hostdad, een zus van 19 en een broer van 21 die beide gedeeltelijk thuis wonen. Ik vlieg 6 augustus (!) naar New York, en vanaf daar naar mijn staat. Het is er nu 39 graden, ook wel even leuk om te melden;)

Morgen krijg ik meer informatie, maar ik kon het niet laten dit vast te bloggen!

liefs Elbrich

Een écht stapje dichterbij!

Helloooo,

Precies 53 dagen geleden had ik mijn interview. Hiervoor kwam een vrijwilliger van de organisatie YFU bij ons thuis. Zelf is ze vroeger ook een jaar naar Amerika geweest.
Ondanks dat het interview in het Nederlands was, was het af en toe best lastig. Ze stelde moeilijke vragen en ging hier diep op in. Later vertelde ze me dat het was om te ‘testen’ of ik wel echt geschikt ben. Nou, ik ben geslaagd.
Dan heb je de scholen in Amerika nog. Zij willen een bepaald Engels niveau, en hiervoor heb ik afgelopen maand een toets gemaakt. Net als bij Travel Active werden er makkelijke vragen gesteld. Toch was het wel even spannend, omdat het direct werd nagekeken. Gelukkig heb ik, ondanks mijn slechte Engels, ook deze toets gehaald.
Mijn pakket is opgestuurd. Eigenlijk sta ik weer precies op dezelfde plek als een half jaar geleden, maar nu met een andere organisatie. Nog vier maanden en ik zit in Amerika! Misschien krijg ik het deze week te horen, misschien een week voor mijn vertrek, maar dat ik ga is zeker.

Ik ben eindelijk écht een stapje dichterbij!

Liefs, Elbrich

Geswitcht

Hellooo people,

De afgelopen maanden heb ik bewust niks van me laten horen wat betreft mijn plannen voor Amerika. Dit komt omdat er wat onduidelijkheden waren over mijn acceptatie.

Jammer genoeg kan ik niet meer met Travel Active reizen, omdat de Amerikaanse organisatie waarmee zij verbonden zijnmij om privé redenen niet accepteerde. Via een vriend van me ben ik op de organisatie YFU gekomen, wat staat voor Youth For Understanding. Het is een wereldwijde organisatie die in meer dan 40 landen zit. Met deze organisatie mag ik wél naar Amerika.

Samen met mijn moeder ben ik naar de bijeenkomst geweest die in het hoofdkantoorte Vinkeveen plaatsvond. Het was een erg leuke en persoonlijke middag, hoewel de meeste informatieons al bekend was.Erkwam Braziliaanse exchange student langs die nu 5 maanden in Nederland woont. Hij vertelde over wat hij tot nu toe had meegemaakt en sprak al verbazingwekkend goed Nederlands. Hij vroeg me waarom ik in vredesnaam naar Amerika wilde, en niet naar Brazilië. Ik voelde me een beetje aangevallen en zei maar snel dat ik er over na zou denken om naar Brazilië te gaan. Hij sloot het gesprek geruststellend af en ging andere mensen proberen over te halen. Toen hij druk in gesprek was heb ik me snel ingeschreven voor Amerika, omdat ik er nog steeds zeker van was dat ik daar heen wilde. Ik kreeg direct een aanmeldingspakket mee naar huis. Enerzijds was ik enorm blij omdat ik tóch nog naar Amerika mag, anderzijds kon ik het dikke pakket dat ik in mijn handen gedrukt kreeg niet erg waarderen. Maar ach, ik moet er wat voor over hebben!

Het pakket moest eigenlijk twee weken daarop al worden ingeleverd, maar dat is me (zoals verwacht) niet gelukt. Gelukkig is het einde bijna in zicht. Ik heb een paar dingen in mijn brief en fotocollage moeten veranderen en Bert (de vriend van mijn zus), mijn dokter, mijn tandarts en mijn mentor hebben weer allerlei vragen moeten beantwoorden. Inmiddels zijn we al een maand verder, maar zoals ze hier zeggen 'better let, as net'. Als mijn pakket de deur uit is, wordt er contact met mij opgenomen om een afspraak te maken voor een interview. Bij Travel Active moest ik naar Arnhem, maar nu komen ze bij mij, wat ik overigens niet vervelend vind. Als ik dat heb overleefd moet ik nog een zogenoemde SLEP test maken om mijn Engels te testen. Hier is nog nooit iemand voor gezakt, dus ik moet wel erg dyslectisch zijn wil ik deze niet halen. Als dit allemaal achter de rug is en ik ben geaccepteerd, wordt mijn pakket naar Amerika gestuurd. Vervolgens is het wachten, wachten en nog eens wachten totdat er een gastgezin is die een jaar lang met mij opgescheept wil zitten.

Bij deze organisatie heb ik geen regiokeuze op kunnen geven. Zelf heb ik daar geen problemen mee. Ik ben van plan me niet in de regio’s te gaan verdiepen en laat het allemaal op me af komen. Het kan zo zijn dat ik in een klein huisje kom in de middle of nowhere, op een klein schooltje met 1 keuzevak en waar ze het begrip ‘exchange student’ niet eens kennen, maar ik kan ook in de buurt van een grote stad geplaatst worden op een grote High School met weet ik hoeveel keuzevakken. Aan beide zitten leuke en minder leuke dingen.

Vaak vragen mensen of ik het niet eng vind om een jaar, all by myself, aan de andere kant van de oceaan te wonen. Natuurlijk vind ik het erg spannend allemaal. Vooral omdat ik geen idee heb bij wie, wanneer en waar ik terecht kom. Het enige wat ik weet is dat ik rond augustus vertrek. Juist die onzekerheid zie ik als een grote uitdaging.

I CAN’T WAIT TO LIVE THE AMERICAN LIFE!

Nu alleen mijn examen nog halen...

Liefs, Elbrich

Stapje dichterbij

Hoi allemaal,

Nog steeds is het super veel drukte met al mijn voorbereidingen voor de USA. Mijn pakket heb ik bijna af, maar er moeten nog een aantal dingetjes gebeuren. Heb vaak de neiging om het uit te stellen omdat het wel een schoolopdracht lijkt. En daar ben ik ookniet zo'n fan van

.
De afgelopen week heb ik een prik tegen (!) hepatites A en B gekregen, en eind november kan ik mijn tweede prik hiervoor halen. Ik ben zelf naar de dokter gegaan zonder een handje van pap of mam, applaus pour moi. Ook moest ik naar de GGD in Leeuwarden om een TBC test prik te halen. Vanochtend moest ik er weer naar toe om het te controleren en gelukkig ben ik 'goedgekeurd'. Het is eigenlijk een valse verklaring, want deze TBC prik geldt maar voor een paar maanden. Maar ach, het moet van de Amerikaanse organisatie dus dan doe ik dat maar.
Verder heb ik nog pasfoto's laten maken en mijn paspoort opgehaald. Heb het grootste gedeelte gelukkig achter de rug!

Morgen vertrek ik naar Málaga, waar ik voor 5 dagen op vakantie ga met m'n vader. Ik heb nog nooit gevlogen en kijk er erg tegenop. Vind het wel handig dat ik nu vast even kan vliegen, want volgend jaar moet ik alleen!

Liefs, Elbrich

Interview gehad!

Hey,

Gister ben ik naar het interview gesprek geweest samen met mijn moeder.Het was in Hotel Haarhuis in Arnhem. Pérfecte locatie, aangezien de winkelstraat om de hoek was.
De oudjes kregen een presentatieover specifieke puntenwat bij de bijeenkomst nog niet aan de orde was gekomen. Wij (de exchange students, alleen meisjes deze keer) moesten mee naar beneden om een Engelse test te maken en geïnterviewd te worden. Het doel van de toets is natuurlijk om mijn Engelse vaardigheid te testen, en het interview werd gedaan om mij beter te leren kennen. Ik keek best wel tegen de toets op, maar het interview zag ik wel zitten.
In praktijk pakte dit net evenanders uit. Volgens mij had ik een toets die voor een 10-jarige bedoeld was ofzo. Vooral het eerste gedeelte was onwijs simpel. Het waren vragen als 'Witch door is open?' en daarbij kon je uit plaatje A, B, C en D kiezen waarvan 3 deuren dicht waren. Het tweede gedeelte was iets moeilijker, maar nog makkelijk te doen.Je zal weer net zien dat ik de toets ook nog slecht heb gemaakt, dus ikhou er numaar over op. Het interviewwas moeilijker dan ik had gedacht.Het doel is om me beterte leren kennen, maarik vrees dat dat met mijnEngelse gebrabbel niet is gelukt..Sommige vragensloegen trouwens echt nergens op.Er werd gevraagd of ik flexibel ben. Ik antwoorde ja en moest vervolgens uit gaan leggen waaruit dat blijkt. Nou, geloof me,dat bedenk je nietzo hup flats boem.Verder deed ik heel lacherig en zenuwachtig omdat ik gewoon schrok van mijn afschuwelijke Engelse uitspraak en zelfbedachte woorden. Achja, we zullen zien..
Daarna moesten we nog ongeveer een half uur wachten op de ouders.Bijna alle meisjes kennen elkaar alvia een hyves (waar ik inmiddels ook lid van ben) dus dat waswel gezellig.
Ik ben nu bezigom mijn aanmeldingspakket intevullen.Heel veel vragenwaar je uitgebreide antwoorden op moetgeven.Ik heb besloten om dit eerst maar in het Nederlands te doen en daarna mijn mentor (en Engelse lerares van vorig jaar) er mee lastig te vallen. Er moet nog een hoop geregeld worden doormn dokter, school, ouders etc. Ook moet ik mijn paspoort, TBC en hepatites A+B en dat soort dingen halen. Én ik moet nog pasfoto's laten maken. Dit alles zo snel mogelijk, omdatje dan meer kans hebt om geaccepteerd te worden. Als alles klaar is kunnen we het opsturen naat Travel Active en als die het ook goedkeuren wordt het naar de Amerikaanse organisatie gestuurd. Dan is het afwachten (dagen, weken, maanden?) of ik door hen ook geaccepteerd word. Als ik daar goedgekeurd ben zoeken ze een gastgezin in een regio waar ik mijn voorkeur aan heb gegeven.Het betekend niet dat ik daadwerkelijk in die regio kom, want het gastgezin is natuurlijk belangrijker. Waar ik terecht kom, bij wie ik terecht kom, wanneer ik terecht kom én hoe ik terecht kom is allemaal nog niet bekend. Het kan zijn dat dit in januari al bekend is, maar het kan ook pas in juni zijn. Erg spannend dus!

Ik houd jullie op de hoogte :)

Liefs, Elbrich