Vacation, familie weerzien, New York!

Helloooo Dutchies,

Allereerst, applaus voor de -waarschijnlijk weinige- lezers die nog steeds mijn blog trouw bijhouden. Het spijt me dat ik er de afgelopen maanden niks op heb gezet. Het is nu alweer mijn laatste weekje, dus ik zal jullie een zo kort mogelijke samenvatting geven van de afgelopen maanden.

De laatste schoolweken waren super leuk. Het voelde voor mij niet eens meer als school, maar gewoon leuke daagjes weg. Ik heb een super groot en mooi jaarboek gekregen met allerlei foto's en verhaaltjes van afgelopen jaar, met onder andere mij erin. Verder stelden de laatste schooldagen niks meer voor. We moesten wat examens maken maar die heb ik bijna allemaal geskipt, want zelfs de leraren zeiden dat het niks uit maakte of ik het nou wel of niet zou maken. Ik heb afscheid genomen van de school, leraren en mensen waar ik buiten school nooit bij ben. De laatste schooldag begon ik steeds meer de beseffen dat mijn avontuur echt bijna afgelopen is. We hebben nog een senior picknick gehad en ik ben naar wat gezellige typische Amerikaanse huisfeestjes geweest. Ook een erg goede ervaring ;)

Een week nadat school was afgelopen was het Graduation, oftewel diploma uitreiking, voor de laatstejaars. Het was in een basketbal zaal op een universiteit hier in de buurt. Net als in films hadden ze allemaal caps and gown aan en werden de caps aan het einde in de lucht gegooid, ouders waren aan het huilen, de Valedictorian gaf een speech en toen het klaar was ging iedereen naar buiten om cadeautjes te ontvangen en foto's te maken.
Een week later heb ik mijn afscheidsfeestje gehad samen met Josi, de german exchange. We hadden een groot kampvuur bij mij in de tuin met alles erop en eraan. Er waren ongeveer 40/50 mensen en het was erg gezellig. Het voelde nog niet echt als een afscheid, want op dat moment had ik nog langer dan een maand in Amerika.

Een paar weken geleden ben ik met mijn gastzus en gastouders op vakantie geweest naar Virginia. We zaten in Williamsburg, een plek met heel veel (onder andere Nederlandse) geschiedenis. Het was echt super mooi daar en we hadden een gratis gids voor twee weken, aangezien we bij onze oom logeerden die een Vietnam veteran en historican is. We zijn naar Bush gardens geweest (een pretpark), Virginia Beach en hebben heel veel rondgekeken in de omgeving van Williamsburg. Het was een super vakantie!

En dan 24 juni was het dan zover, MAMA EN JILDOU KWAMEN!!! Op de een of andere manier was ik hartstikke zenuwachtig om ze te zien, maar ik had er ook enorm veel zin in. Een vriendin van me, Amber, verraste me door een WELCOME TO THE USA sign voor mijn moeder en Jildou te maken. Mijn gastouders en ik reden naar het vliegveld en daar zag ik mijn moeder dan staan. Heel onwerkelijk. Ik schreeuwde haar naam en we kwamen naar elkaar toe rennen. Het was erg emotioneel maar heel geweldig! Jildou was even verdwenen, maar die kwam een paar minuten op dezelfde manier naar me toe rennen. Het was wel even wennen hoor, want 2 ouders in huis vond ik eigenlijk wel genoeg. Het was soms even lastig om alles te vertalen en om te bedenken aan wie ik toestemming moest vragen, maar dat wende wel na een paar dagen. We hebben ze mijn school laten zien, we zijn naar Nashville geweest, hebben lekker gezwommen bij mijn tante (het was namelijk over de 40 graden) en zijn lekker in Clarksville rond gaan kijken en een middagje bij TJ en zijn moeder geweest. Ook zijn we een dag naar Chattanooga geweest. We zijn naar een van de grootste aquariums van Amerika geweest, en zijn een berg opgeklommen waar je 7 staten vanaf 1 punt kon bekijken. Het was erg gezellig! Maandag 2 juli zijn we met zijn allen uit geweest voor ontbijt, en toen vertrok ons volgende vliegtuig naar:

NEW YORK!!!!

Tussendoortje: sorry voor mijn slechte overgangen, spelling en blog. Ik flans gewoon snel even iets in elkaar.. Oke, verder met mijn verslag.

NEW YORK!!! Wauw, wat een ervaring. Mijn gastouders brachten ons naar het vliegveld in Nashville voor onze vlucht naar JFK, New York. Ik kreeg de eerste kriebels al toen ik de gele taxi buiten zag wachten voor ons. We werden naar ons appartement gebracht in midtown Manhattan, een paar meter vanaf the Empire State Building. We hebben maar 4 daagjes van New York kunnen genieten, maar die daagjes zou ik voor niks willen inruilen.
De eerste avond zijn we naar de meest beroemde straat geweest, the Time Square. We keken onze ogen uit! Er waren zoveel winkels, reclameborden en mensen. En dat op een gewone maandag. We hebben veel leuke winkels gezien zoals de grote M&M store, de Disney winkel, het Hardrock Café en nog veel meer. De prijzen om te eten zijn hier helaas het dubbele van Clarksville, maar de locatie is natuurlijk ook dubbel zo leuk!
De dag daarna zijn we naar Downtown New York geweest. We hebben de Ground Zero bekeken (from 9/11 and the twintowers) en hebben een boot genomen om the Statue of Liberty te bekijken. Beide echt indrukwekkend om in het echt te bekijken, en dan met name de Ground Zero. Helaas was het museum dicht, dus we hebben in 35 graden moeten wachten om alleen maar 2 monumenten te zien.. We zijn ook in China town geweest (ja, met een hele hoop chinezen) en in de buurt SOHO, waar alles boven je budget ligt. Shorts voor 100 dollar, een jas voor 25000 dollar (ik maak geen grapje).
The 4th of July, Independence day, hebben wij ook gevierd in New York. Overdag stelde het eigenlijk weinig voor, maar ‘s avonds waren er veel mensen en veel vuurwerk. Helaas hebben wij daar niet heel veel van kunnen zien, want we zijn die avond naar Cirque du Soleil geweest (wat ook zeker niet verkeerd is!) .
De overige dagen zijn we naar Uptown geweest, aan de oost en west kant en in Central parc. Eigenlijk voelde het alsof je alles al wat kende, omdat je zoveel in films hebt gezien. Upper west is denk ik mijn favoriete gedeelte van New York. Er zijn veel winkels, dure en normale, en er zijn niet zoveel toeristen als op de Time Square. We zijn daar lekker gaan winkelen en hebben wat knappe modellen gespot die halfnaakt voor een winkel staan te poseren. Weer wat leuke foto's erbij ;).

Ik kan nog uren doorgaan over New York, maar helaas is dit mijn laatste dagje in Clarksville.. Morgen vertrekt mijn vliegtuig vanuit Nashville rond 12:30. Ik kom rond een 16:00 in New York aan en moet daar 2 uurtjes wachten voor mijn vliegtuig naar Amsterdam. Donderdag rond half 8 kom ik aan op schiphol. Ik ben hartstikke blij dat ik EINDELIJK weer naar huis ga, maar tegelijkertijd ook erg verdrietig dat ik iedereen hier moet achterlaten.. Woensdag, wanneer ik op het vliegveld in New York moet wachten, upload ik denk ik mijn volgende blogje. De foto's komen zo snel mogelijk!

Tot snel! Wat heerlijk om dat eindelijk te kunnen zeggen :)

Liefs Elbrich

PROM, Mainstream Performance and The hardest thing about being an Exchange Student.

Helloooo friends and family,

First of all I want to share this with you guys. I couldn't describe this any better:
By the way, I did NOT write it myself

‎'A year has passed and now we stand on the brink, of returning to a world where we are surrounded by the paradox of everything and yet nothing being the same.
In a couple of weeks we will reluctantly give our hugs and, fighting the tears,we will say goodbye to people who were once just names on a sheet of paper to return to people that we hugged and fought tears to say goodbye to before we ever left.
We will leave our best friends to return to our best friends.
We will go back to the places we came from, and go back to the same things we did last summer and every summer before.
We will come into town on that same familiar road, and even though it has been months, it will seem like only yesterday.
As you walk into your old bedroom, every emotion will pass through you as you reflect on the way your life has changed and the person you have become.
You suddenly realize that the things that were most important to you a year ago don't seem to matter so much anymore, and the things you hold highest now, no one at home will completely understand.
Who will you call first?
What will you do your first weekend home with your friends?
Where are you going to work?
Who will be at the party Saturday night?
What has everyone been up to in the past few months?
Who from school will you keep in touch with?
How long before you actually start missing people barging in without calling or knocking?
Then you start to realize how much things have changed, and you realize the hardest part of being an exchange student is balancing the two completely different worlds you now live in, trying desperately to hold on to everything all the while trying to figure out what you have to leave behind.
We now know the meaning of true friendship.
We know who we have kept in touch with over the past year and who we hold dearest to our hearts.
We've left our worlds to deal with the real world.
We've had our hearts broken, we've fallen in love.
There have been times when we've felt so helpless being hours away from home when we know our families or friends needed us the most, and there are times when we know we have made a difference.
Just weeks from now we will leave.
Just weeks from now we take down our pictures, and pack up our clothes.
No more going next door to do nothing for hours on end. We will leave our friends whose random e-mails and phone calls will bring us to laughter and tears this summer, and hopefully years to come.
We will take our memories and dreams and put them away for now, saving them for our return to this world.
Just weeks from now we will arrive.
Just weeks from now we will unpack our bags and have dinner with our families. We will drive over to our best friend's house and do nothing for hours on end.
We will return to the same friends whose random emails and phone calls have brought us to laughter and tears over the year.
We will unpack old dreams and memories that have been put away for the past year.
In just weeks we will dig deep inside to find the strength and conviction to adjust to change and still keep each other close.
And somehow, in some way, we will find our place between these two worlds.
In just weeks.
Are you ready?'

Ik heb sommigen van jullie beloofd om mezelf te beloven om te doen wat ik jullie heb beloofd (?), een blogje na mijn performance en prom!

Twee weken geleden begonnen onze optredens voor Mainstream. Na een jaar hard gewerkt te hebben aan zingen en dansen hebben konden we het eindelijk uitvoeren. Het was erg stressvol, maar het was een geweldige ervaring. Een ticket voor de show was $5 en het geld gaat naar onze class. De show, van ongeveer 2 uur, was called: 'Let's go to the movies', so we hadden allemaal nummers van films. Na elk nummer moesten we backstage rennen en omkleden in een paar minuten. Het is zo raar dat je er het hele jaar hard aan hebt gewerkt, maar dat de tijd voorbij vliegt wanneer het eindelijk zover is. Zondag was de laatste show. Mijn lerares, Mrs. Riggins, gaat met pensioen dit jaar. Ze werkt al 43 jaar op Northwest Highschool (sinds het werd gebouwd). Iedereen kent haar en zegt altijd dat haar bloed groen en geel is, dat zijn onze schoolkleuren. Het was geweldig om in haar laatste show te mogen zijn, want dit was altijd haar favoriete onderdeel. We hebben een afscheidsfilm gemaakt en ze was ontzettend trots op ons. Iedereen moest de hele tijd huilen, zelfs het publiek, echt Amerikaans.. Maar toen het heel dramatisch werd kon ik mijn tranen ook niet meer bedwingen ;) haha. We krijgen waarschijnlijk een DVD van de show, dus ik kan het altijd laten zien thuis!

Een week later was het feest waar ik het hele jaar al op had zitten wachten, PROM! Het heeft echt aan mijn volwachtingen verdaan! Prom is niet zoiets als een kerstgala bij ons, het is echt 10 keer zo groot. Het is een soort eindgala voor al de seniors en hun date. De kaartjes waren 15 dollar per persoon, wat was erg goedkoop. Op sommige scholen betalen ze wel 100 dollar voor een kaartje! Gelukkig zit ik op een ietwat armere school, dus hier is het niet zo duur, maar dus ook niet zo fancy. Alhoewel, ik vond het nog steeds super fancy! Voor mij maakte het verder niet zoveel uit, want de jongens betalen voor alles. Prima geregeld dacht ik zo ;)
Zoals ik in mijn vorige blog al had geschreven werd ik op een lieve en originele manier gevraagd om naar Prom te gaan. Allereerst moest ik aan mijn Promdiet beginnen.. Daarna liep ik weken te stressen om een jurk, schoenen en sieraden te vinden. Als je een mooie Prom dress wilt hebben moet je al snel rond de 300 dollar betalen. Iedereen vind het erg belangrijk om een Prom dress te kopen die ze voor altijd kunnen bewaren. Maar aangezien ik een nuchtere Fries ben heb ik gewoon Mariah's jurk geleend en wat sieraden bij elkaar gezocht. Mijn date moest een bijpassend pak vinden, dus daarom moest ik ruim op tijd weten welke jurk ik zou gaan dragen. Nadat ik een boutonniere voor Tj had besteld was ik klaar voor mijn Prom dag.
Rond een uur of 10 ging ik naar de beautyshop van Tj's moeder, want ze ging mijn haar doen. Een van de klanten vroeg of ik mijn nagels ging laten doen, waarop ik nee zei omdat het zo duur is. Ze zei 'girl it's your Prom night, that's special!' We gingen naar een nagelstudio en ik heb mijn nagels laten doen, en zij betaalde het voor me! En dat terwijl ik haar niet eens kende! Echt zo lief!! Ik hou van Amerikanen, vooral in the South zijn ze enorm vriendelijk. Mijn dag was dus al compleet. Daarna gingen we naar de Pre-party van een vriendin van me. We gingen ons klaarmaken met z'n allen in een enorm groot, mooi, luxe huis met allemaal fancy eten en drinken. Het weer was ook nog eens rond de 30 graden, dus dat zat ook lekker mee! Nadat we ons hadden klaargemaakt kwamen onze dates ons ophalen en hebben we foto's gemaakt. We kregen allemaal een tasje met wat eten en handige dingen erin. Daarna gingen we met ons allen out for dinner at a restaurant. Rond een uur of 8 gingen we dan eindelijk naar Prom. We hadden het op een universiteit in Clarksville, in the ballroom. Bij aankomst moesten mijn date en ik onze naam zeggen, en voordat we naar binnen liepen werden we ‘aangekondigd'. Iedereen begon te juichen en klappen toen we binnenkwamen, ik voelde me even een celebrity haha ;). Ook hier zag alles er geweldig uit! We hadden heerlijk eten en drinken, ronde tafels en een dansvloer. Iedereen zag er mooi uit en iedereen was vrolijk. Op een gegeven moment werden de genomineerde Prom Kings en Queens naar voren geroepen. Bij aankomst moesten we stemmen, en uiteindelijk werden de Prom King en Queen gekozen die voor de hele zaal moesten dansen. Rond een uur of 12 was het helaas al afgelopen. We kregen een tasje met een glas en een foto kubus mee naar huis. Na Prom zijn we naar iemands huis geweest voor een afterparty, en hebben we een sleepover gehad met de meiden. De dag daarna gingen we met ons allen out for breakfast, om te vieren dat mijn Promdiet over was, en daarna was het geweldige Prom seizoen voorbij. Voor mij voelde het namelijk echt als een seizoen, want iedereen was er zo druk mee bezig en praatte erover.

Ik heb nog maar 8 dagen te gaan op school, en ik ga er alles uithalen wat erin zit! Ik heb ontzettend veel zin in graduation, want dat blijkt een groot ding te zijn hier. Ik zal proberen de laatste weken zoveel mogelijk foto's te maken. In juni ga ik voor 10 dagen naar Virginia Beach. Eind juni komen mijn moeder en zus (Jildou) naar Clarksville, en dan na een weekje gaan we met ons drieën naar New York. Mijn moeder en Jildou vliegen dan weer terug naar Nederland, en ik vlieg terug naar Clarksville om hier nog een klein weekje door te brengen en afscheid te nemen. Ik vertrek 11 juli naar Nederland, en 12 juli kom ik weer aan op schiphol. Mijn gastzus komt me waarschijnlijk deze zomer al opzoeken, en daarnaast krijgen we in Augustus een Duits meisje bij ons wonen! Er staan dus alweer een hele hoop leuke dingen op het programma, maar eerst ga ik nog genieten van de laatste weekjes van mijn grote avontuur.


Ik zie jullie snel!

Liefs, Elbrich

Mainstream performance, Springbreak and more

Hello trouwe lezers (voor zo ver ik die nog heb),

Ik ga deze keer niet met een smoes beginnen waarom mijn blog weer zo laat is, want mijn smoesjes zijn inmiddels op.. Sorry dat ik jullie weer zo lang heb moeten laten wachten op een blog. En ik ga ook alvast even mijn excuses aanbieden voor mijn Nederlands, want dat gaat ook niet zo goed meer. Mijn grammatica doesn't make sense anymore en mijn spelling is ook niet denderent.. denderend? Ach, je snapt wat ik bedoel.

Cheerleaden is helemaal verdwenen uit mijn High School avontuur. In maart heb ik mijn banquet gehad. Ik kreeg als verassing een leuk zelfgemaakt kussentje met ‘Elbrich, we love you!' erop (check tussen mijn foto's). Daarnaast kreeg iedereen een letter, de N (Northwest). Dat krijgt iedereen hier op een sport banquet. De try outs voor Football cheerleaders zijn vorige week geweest, en iedereen is nu weer druk aan het trainen. Het voelt raar om niet mee te trainen, maar de vrije tijd die ik heb is wel heerlijk!

De afgelopen maanden heb ik meer mensen leren kennen, en ben ik me veel meer thuis gaan voelen. Ik denk dat dat de reden is dat ik niet meer zoveel blog (jeeej,ik heb mijn smoes gevonden!). Ik ga zelden met de schoolbus naar huis, want meestal doe ik wat met vrienden na schooltijd. Daarnaast ben ik druk bezig met Mainstream rehearsals, want volgende week hebben we Cabaret. Dat is de performance van onze musical class. Ons thema is 'Let's go to the movies' en we zingen onder andere nummers van The Beatles, Footloose, Dirty Dancing, Narnia en meer. We zijn deze week elke dag tot een uur of 9 op school gebleven om het podium klaar te maken en de puntjes op de i te zetten, en donderdag, vrijdag en zondag moeten we performen. En donderdag en vrijdag gaan we met ons allen uit eten! Erg gezellig.

Onze Mainstream class is inmiddels erg close geworden. We hebben elke dag les samen, en daarnaast ook op maandag avond. Vorig weekend zijn we op onze Mainstream trip geweest naar Saint Louis, Missouri. We vertrokken op vrijdag de 13e, dus onze bus ging kapot. En toen kwam mijn lerares met het geweldige idee om dan maar even te gaan oefenen voor onze performance dat weekend in Saint Louis, op een grasveldje langs de snelweg. Ik schaamde me kapot! Na wat rond te hebben gelopen en gegeten kwam na 3 uur eindelijk de nieuwe bus, en in plaats van 5 uren rijden kwamen we aan na een busreis van 10 uren.. De eerste avond zijn we wezen winkelen in de mall met ons allen, en hebben we gezwommen in het hotel.
De volgende ochtend gingen we naar de beroemde Gateway Arch van Saint Louis. De Arch is zo'n veertig jaar geleden gebouwd en staat symbool voor de uitbreiding van Amerika. Het is best een indrukwekkend aluminium geval. Het is erg smal, dus om naar boven te gaan zit je in een kleine lift. Best eng, maar je hebt een mooi uitzicht over de hele stad! Helaas regende het die dag, dus we zagen meer wolken dan stad.. En omdat het zo hard regende waren er ook niet veel mensen bij ons Mainstream optreden(tje). Welgeteld 1 jongen en 3 vogels die van ons optreden hebben kunnen genieten. Die ene jongen had ik trouwens uitgenodigd, want het is een vriend van mijn hostsister die in Saint Louis woont.
Daarna zijn we naar het Science Museum geweest waar van alles te doen was. Gelukkig begon het weer op te klaren en hebben we een leuke middag in de dierentuin gehad. De dierentuin in Saint Louis is een van de meest beroemde dierentuinen. Ze hebben echt alles! En het is ook nog gratis.
Na de dierentuin zijn we naar de bioscoop gegaan en hebben we een gezellige avond in het hotel gehad.
De laatste dag zijn we naar de honkbalwedstrijd geweest van de St. Louis Cardinals tegen de Chicago Cubs. Het was echt super om een professionele honkbal wedstrijd te kijken! Het eten en drinken was trouwens wel erg duur. Alleen een flesje water is al $5.25, ongelooflijk! Na de game zijn we weer naar huis gegaan, en nu zijn we weer druk aan het repeteren!

Een maandje geleden hadden we Springbreak. Mijn gastouders, wat vrienden van hun, en ik zijn naar Panama Beach City geweest, in Florida. Het staat bekend als ‘party spot' tijdens Springbreak. Het was erg toeristisch en ik had het gevoel dat het meer Spanje was dan Amerika. Mijn gastvader en zijn vrienden gingen vooral vissen, dus Donna en ik hebben lekker op het strand gelegen en rondgelopen. We hadden een golfcard gehuurd, en ik scheurde dus door het hele park heen! Dat was een van de hoogtepunten;) Daarnaast hebben we dolfijnen en krokodillen bewonderd van een paar meter afstand. We hebben het hartstikke naar ons zin gehad, maar wat was ik blij toen ik weer thuis in Tennessee was!

Op school gaat alles nog steeds prima. We hebben nog maar 15 echte schooldagen, en dan is het alweer graduation.. Het gaat zo vreselijk snel! Ik word spontaan depressief als ik me bedenk dat er nog maar 15 schooldagen over zijn van dit grote avontuur. Deze week waren de verkiezingen voor president en vice- president in onze school. De junior class kon stemmen wie ze volgend jaar als president willen hebben. De president doet de assembly in de morning. Dat houdt in dat diegene door de luidspreker praat, de Pledge of Allegiance, some quick announcements en een soort bijbel verhaaltje. Daarnaast zijn er Prom kings en queens genomineerd.

Nog maar een weekje, en dan is het Prom! Het is het meest populaire schoolfeest in highschool. Alleen seniors mogen komen, tenzij ze een date meenemen. Gelukkig heeft mijn vriendje me vorige week gevraagd of ik met hem naar Prom wil. Ik kwam zijn huis binnenlopen, en er lagen briefjes in een rijtje naar de tafel: ‘Elbrich - do - you - want - to - go - to - prom - with - me?' en op de tafel lag een briefje: ‘Blow out the candles for yes' en een briefje:'Let the house burn for no'. Hij had heel veel kaarsjes in de vorm of een hart neergezet, dus ik moest natuurlijk wel ja zeggen ;) .

Na mijn Prom, 5 mei, zal ik direct een nieuwe blog schrijven over our Mainstream Performance and Prom natuurlijk. De mainstream class moest van mijn lerares vanavond om half 11 in bed liggen, en gaan slapen. En voor degenen die mij kennen, ik luister altijd heel goed naar leerkrachten, dus ik moet helaas gaan slapen nu ;)

Ik beloof jullie snel weer up te daten! Pinky promise! (En die kun je hier echt niet breken...)


Heel veel liefs, Elbrich

Ja, ik leef nog hoor!

whooops, al een hele tijd niks van me laten horen.. Een van mijn voornemens was om meer te gaan bloggen in 2012, maar ach, voornemens zijn er om verbroken te worden. Hier dan toch eindelijk mijn eerste blog in 2012!

Laat ik maar vanaf het begin beginnen, New Years Eve. Daar kan ik me nog weinig van herinneren. En niet om dezelfde reden als de meeste lezers hun New Years Eve niet meer kunnen herinneren, haha. Het is hier in Amerika niet zo groots als in Nederland, dus dat gaf me even een heimweeboost. Jullie Dutchie's voelden opeens even heel ver weg daar in 2012, terwijl ik nog in 2011 rondhuppelde. Er waren wel wat feestjes waar ik heen kon, maar mijn heimwee won en ik had geen zin meer om te gaan. Om 12 uur was het ‘HAPPY NEW YEAR' en iedereen ging een uurtje later al naar bed. We hebben wel gezellig met de familie beneden gezeten, en 's nachts kwamen er nog wat vrienden langs, dus achteraf was het een gezellige avond.

Basketbal season is afgelopen, dus dat betekent voor mij dat cheerleading over is. Ik had een haat-liefde verhouding met cheerleading, dus ben op dit moment blij en verdrietig dat het over is. Volgende week moet ik mijn cheerleading uniforms en trainingspak inleveren, en begin maart hebben we een banquet, maar daarna is het echt over. In januari ben ik naar de footballbanquet geweest. Alle footballplayers, cheerleaders en hun ouders worden uitgenodigd bij een groot en officieel diner. Alle meisjes in jurkjes, alle jongens in pak. Ik ging met een vriendin mee en had het natuurlijk verkeerd begrepen, dus ik kwam daar als enige in een spijkerbroek aanzetten.. Iedereen stelde me gerust door te zeggen dat ik toch de hele tijd aan de tafel zou zitten, totdat mijn coach me kwam verassen. Ik werd namelijk naar voren geroepen en kreeg foto's en diploma's van de cheerleading competitions, terwijl mijn coach over me vertelde. Nou goed, ik weet nu in ieder geval wat ik aantrek bij mijn banquet!
Ik ben hartstikke blij dat ik cheerleaden heb gedaan het 1e en 2e sportsemester. Het is een stuk moeilijker dan ik had verwacht. Meisjes van dezelfde lengte in de lucht gooien, 150 cheers onthouden en dansjes leren in een korte tijd is niet niks. Maar waar ik nog de meeste moeite mee had was om de hele tijd een fake smile op mijn gezicht te moeten hebben.. Daarnaast zijn de coaches hier een stuk strenger en bemoeien ze zich veel meer met je privé leven. Niet alleen tijdens de trainingen zitten ze je continu op de lip, maar ook tijdens school. Onze cijfers mochten bijvoorbeeld niet lager zijn dan een C, of je moest op de bank zitten tijdens een game, en als je iets verkeerd deed op school werd je direct het team uit gegooid. Cheerleaders zijn namelijk een beetje het ‘voorbeeld' voor de leerlingen op school. We hadden altijd 2 games in een week, en de overige dagen moesten we trainen. Op de game dagen moesten we of goed gekleed naar school (rokjes/ jurkjes), of we moesten ons uniform dragen. Als je het vergat, of er was iets mis, dan werd je direct al op de bank gezet. Als cheerleader wordt er van je verwacht dat je je goed gedraagt en dat je meehelpt met het regelen van verschillende activiteiten op school. Vorige week heb ik voor het eerst meegedaan aan de Pep rally! Ik moest zingen met mainstream, en performen met cheerleading. We hebben onze routine laten zien, en daarnaast moeten we alle leerlingen proberen stil te houden of vrolijk te maken wanneer het moet. Het was echt geweldig! Ik heb hartstikke veel van cheerleaden geleerd, en niet alleen op het gebied van sport. Ik zou deze ervaring voor geen goud willen missen!

De afgelopen maanden heb ik het enorm druk hiermee gehad, dus naast cheerleaden is er niet veel gebeurd. Wel hebben we een centimeter sneeuw gehad. Klinkt niet erg indrukwekkend nu jullie Nederlanders bijna een Elfstedentocht hebben meegemaakt, maar een centimeter sneeuw in Tennessee betekent: sneeuwvrij! Ongelooflijk.. En al helemaal toen we gewoon naar school moesten terwijl het tornado alarm afging in Clarksville! Ik heb dan ook een paar uurtjes in de kast doorgebracht, in plaats van in mijn eigen bed, want ik was doodsbang. Achteraf bleek het allemaal mee te vallen.. Het weer in Tennessee is echt heel erg wisselend. Vandaag is het bijvoorbeeld warm, rond de 13 graden, maar morgen kan het zomaar gaan sneeuwen! Als het van heel koud naar heel warm gaat is dat vaak een teken van een tornado.. Gelukkig heb ik er tot nu toe nog geen een meegemaakt, en dat wil ik graag zo houden!

Verder is er niet veel denderends gebeurd. Wel hebben we vorige week Valentijnsdag gehad, wat hier erg groots wordt gevierd. Naast couples geven vrienden en familie elkaar vaak ook een kleinigheidje. Zoals velen waarschijnlijk al weten heb ik een vriendje hier in Amerika (schrik niet, ik kom gewoon thuis in de zomer!), dus ik heb lekker groots mee kunnen genieten van deze dag! Ik kreeg roosjes, chocola, een knuffelhondje en we zijn naar de bioscoop geweest.
Volgende week is mijn eerste schoolweek zonder cheerleaden, dus dat zal erg rustig worden. Ik weet nog niet zeker of ik track ga doen, omdat ik dan elke dag training heb en daar heb ik op zich wel genoeg van nu. Ik heb eindelijk meer tijd om dingen te doen met mijn gastgezin en vrienden, en dat wil ik graag zo houden.
Ik heb een paar dagen geleden net bericht gekregen dat mijn vliegreis is geboekt! Op 11 juli verlaat ik mijn tweede thuis, en dat betekent dat ik op 12 juli weer in Nederland ben!:) Zet het in jullie agenda menschen. Ik kan niet wachten om jullie allemaal weer te zien!

Heel veel liefs,
Elbrich

ps: Ik heb erg veel moeite gedaan om er geen engelstalige woorden tussen te gooien, en om een goede zinsvolgorde en Nederlandse grammatica te gebruiken, maar sorry als dat niet helemaal is gelukt. Mijn Nederlands gaat steeds meer achteruit..

HAPPY NEWYEAR!!!!!!!

Kerst lichtjes, eten, kerst muziek, meer eten, gezelligheid, nog meer eten, cadeautjes, beseffen dat je teveel hebt gegeten en dan toch maar diëten, oftewel: DECEMBER IN AMERIKA! Tot nu toe de leukste maand die ik hier heb gehad.

De dagen na Thanksgiving and Black Friday, wat eind november is, begint iedereen al met kerstversiering. Een kerstboom opzetten is hier erg speciaal. Mijn opa kwam speciaal naar ons huis om de eerste kerstbal erin te hangen. We zaten met z'n allen bij de openhaard chocolade melk te drinken, met op de achtergrond kerstmuziekjes. Alles, maar dan ook ALLES is versierd. De huizen, de winkelcentra, restaurantjes en scholen. Mijn ogen zijn inmiddels al overspannen van alle kerstversiering. In Nederland ben ik meer gewend aan de ‘neutrale' kerstversiering, terwijl ik hier overal gekleurde knipperlichtjes zie. Heerlijk Amerikaans! Als ik ze hier over onze moderne, grijze kerstspiraal/boom in Nederland vertel gaat dat denk ik echt harten breken. Net zoals wanneer ik vertel dat wij een stap-3-daagse hebben met kerst, en dus niet de hele dagen met onze familie doorbrengen. Hier probeert de hele familie bij elkaar te komen om kerst samen te vieren. Iedereen koopt cadeautjes voor elkaar en legt het onder de kerstboom tot kerstmis. Naast kerstversiering zijn er ook veel activiteiten op school. Secret Santa (hetzelfde idee als lootje trekken met Sinterklaas), christmas party's met food (hetzelfde idee als party's in Nederland, maar dan food in plaats van alcohol and overdag in plaats van 's nachts), ontbijt op school en een vreselijk spel wat we op de mainstream party speelden: Dirty Santa. Dat houdt in dat je een cadeautje meeneemt, nummers trekt en met cadeautjes mag wisselen. De spelregels zijn erg ingewikkeld en heb ik nog steeds niet in de gaten, maar ik weet wel dat het een verschrikkelijk spel is. Ik had de Starbucks card van 15 dollar (als je mij een beetje kent weet je dat dat mijn droomcadeau is), en die werd op het állerlaatste moment ingewisseld door een lelijke sjaal met sokken en chocola.. Ondanks dat spel heb ik een geweldige tijd gehad op school met alle kerstactiviteiten.

Een paar weken geleden ben ik met Mariah en mijn hostparents naar het Opryland hotel geweest. Het is een FABELTASTISCH GEWELDIG GROOT PRACHTIG hotel wat nog tien keer zo mooi wordt versierd tijdens kerst. Er zijn 5 grote ruimtes dat een beetje het op de binnenkant van centerparks lijkt. Er zijn heel veel winkels, restaurantjes en allerlei andere activiteiten in het hotel. Je kunt zelf bootje varen. Ja, in het hotel. Typisch Amerikaans als je het mij vraagt.
Mijn hostparents, Mariah en ik zijn de dagen voor kerst naar Gatlinburg geweest. Dat is een populaire vakantieplek in de bergen in Tennessee. We hadden een suite met een huiskamer, keuken, slaapkamers met badkamer en een (THANK GOD) bad. De eerste keer na 5 maanden dat ik een bad heb genomen. Daar was ik wel even aan toe.
De eerste avond hebben we gegeten in het ‘Bubba Gump' restaurant, waar alles is gebaseerd op de film Forrest Gump. Er hangen allemaal foto's en kledingstukken die gebruikt zijn in de film in het restaurant. Ik ging even de foreigner uithangen met ‘OH COOL WE DON'T HAVE ALL THAT STUFF!!' en heb een menu kaart mee naar huis gekregen. Ze gingen ons allemaal vragen stellen over de film. Een van de meest gezellige restaurantjes waar ik ooit heb gegeten!
De dag daarna zijn we naar het Titanic museum geweest. We werden ontvangen door zogenaamde ‘dienstmeisjes' en kregen een Boardpass met een persoon erop die ook echt aan boord was. Ik reisde tweede klas en heb het overleefd, jeeej! Er waren ruimtes die precies op de ruimtes in de titanic leken, vooral de trap. In de film is die groter gemaakt, omdat de mensen langer waren. Er was ook een ruimte waar het allemaal ijs was en waar je kon voelen hoe koud het water was. Echt de moeite waard.
De rest van de dag hebben we in Gatlinburg gewinkeld, beren gevoed, oldpictures laten maken en natuurlijk gegeten. 's Avonds zijn we naar de Dixie Stampede van Dolly Parton geweest. Het is een show met vooral paarden en acrobaten, waarbij je ondertussen aan het eten bent met heel veel andere mensen. Dolly Parton was er natuurlijk zelf niet, maar ze laten wel een filmpje afspelen met haar waardoor het leek alsof ze er echt was. Als hoofdgerecht kregen we kip (zo'n echte waarbij je ziet dat het een kip is, ieuw), een aardappel en maïs. En alsof dat nog niet erg genoeg was kregen we ook nog eens geen bestek, want het was ‘fingerfood'. Typisch Amerikaans weer.
De laatste dag gingen we naar een plek waarbij je stenen kan zoeken. Mariah en ik hadden onze birthstone van oktober gevonden, T. Van de buitenkant was het zwart, maar aan de binnenkant is het groen en roze. We hebben hier twee ringen van laten maken, als teken van ‘zusjes' haha. Het is een hele mooie goud met roze ring geworden, te vinden tussen mijn foto's.
Daarna wilden we naar het up-side-down huis gaan waar alles op de kop is. Je moet veel klimmen en er zijn veel achtbanen in, echt super leuk. Jammer genoeg was ik de laatste dag te ziek om dat te doen, maar hopelijk lukt dat aan het eind van het jaar nog eens.

Kerst is hier jammer genoeg maar 1 dag, 25 december. Het was wel een geweldige dag! We werden wakker gemaakt rond een uur of 8 in de morning. Eerst gingen we kijken wat in onze ‘stocking' zat. Ik had kool (als zout met sinterklaas), maar gelukkig ook veel cadeautjes. Parfum, snoepjes, handschoenen, sloffen, en bodylotion spul. Daarna gingen we de cadeautjes onder de kerstboom uitpakken. Ik heb een basketball jersey gekregen die ik altijd wilde, een stijltang, kleren, pyjama, sieraden, ruikspul en nog veel meer kleinigheidjes. Mijn uncle uit Virginia (Nederlandse afkomst) heeft me veel geld gegeven, een enorme kaart van Nederland met allemaal grappige dingen erop, sieraden en een box met hagelslag, speculaas, een chocolade letter, en boterkoeken. Echt super lief! Tijdens het uitpakken van de cadeautjes werd er natuurlijk chocolademelk en koffie gedronken. Toen we klaar waren gingen we ons klaarmaken voor de derde cadeau ronde bij mijn oma. Er kwam allemaal familie en we hebben met ons allen gegeten. Ik heb een trui van het restaurant Forrest Gump gekregen, erg leuk. Na een gezellige avond zijn we weer naar huis gegaan. We hebben méér chocolade melk gedronken bij de open haard en daarna gingen we naar bed. Na die geweldige dag was dat wel even een afknapper moet ik zeggen. Het was niet echt geweldig om in bed te liggen met in je achterhoofd weten dat iedereen in Nederland lekker aan het feestvieren is en nog een kerstdag heeft.. Al met al, kerst in Amerika was geweldig! Het is heel groots allemaal en ik zou het liefst elk jaar terug gaan voor kerst! Behalve 's avonds..

Verder gaat alles prima. Op school heb ik examens gehad, wat overigens niks voorstelde. Bij sommige vakken kun je gewoon je aantekeningen gebruiken, en Duits was weer om te huilen. Te makkelijk. Ik heb dan ook een 100 gehaald, het hoogste. Er was een vraag: What is ‘Deutschland'? A: Italy. B:Spain. C:Germany. D:USA. En dan nog mensen die een onvoldoende halen.. Na de kerstvakantie wordt mijn ACT class veranderd naar US Government. Eindelijk een klein beetje variatie in mijn schema, want school begon saai te worden. Wel heb ik mijn eerste beschamende ‘high school moment' gehad. Ik liep door de drukke hallway met mijn map (waar de papieren van alle kanten uitsteken) en werd aangeduwd door een meisje. Ra ra what happend, alle papieren vlogen door de lucht, werden verscheurd en lagen door de hele hallway.. Gelukkig was er een niet verkeerde jongen die me hielp alles op te rapen.
Ik ben nog steeds druk bezig met cheerleaden. Het is wel een stuk minder leuk dan cheerleading competitie, maar ik vermaak me nog steeds. Op deze site is een film te vinden van cheerleading, toen we State Champions zijn geworden:
http://www.tssaanetwork.com/events/23685
Onze routine is op 2:32. Onze prijsuitreiking is op 3:31.

Een paar weken geleden hadden we weer een schoolfeest, het winterbal. Van tevoren moest ik een wedstrijd cheeren, dus we moesten ons klaarmaken in de lockerroom. Ik ging met de cheerleaders, voornamelijk donkere meisjes, naar het feest. Op de een of andere manier staan de donkere mensen aan de ene kant, en de blanke mensen aan de andere kant. Ik stond dus aan de ‘donkere' kant, waardoor de ‘blanke' kant mij vreemd aan keek. Ik vond het ongemakkelijk om daar te blijven staan, maar ik wilde ook niet naar de ‘blanke' kant overlopen, dus toen ben ik maar naar de WC gevlucht. Het blijft raar dat zwart en wit zo gescheiden is hier.
Dan nog iets raars over Amerika. De scholen hier kunnen een subsidie ontvangen voor de lunch die ze in de kantine serveren, mits het een bepaalde hoeveelheid aan groenten bevat. Amerika en groenten is niet een erg goeie combinatie, en al helemaal niet op High schools. Laten ze daar nou een goede oplossing voor hebben. De regering heeft namelijk besloten om pizza in de categorie ‘groente' te plaatsen door een extra schepje tomatensaus erboven op te gooien. Het zou me niks verbazen als chocolade over een paar jaar als fruit worden gezien. En dan vragen Amerikanen zich af waarom ze zo dik zijn?!
Zelf ben ik ook al wat aangekomen, maar er is ook alweer iets af. Gelukkig heb ik niet eens de mogelijkheid om veel aan te komen, aangezien de cheerleading coach er erg op let. Laatst was ik met mijn hostmom in de mall. Ik had de hele week super gezond gegeten en beloonde mezelf en mijn hostmom op een ijsco die je zelf kan maken, met alles erop wat je maar wilt. Ik had een vanille chocolade ijs met alle snoepjes die je maar kan verzinnen, en wie loopt er achter me? Juist, mijn coach. Ik probeerde nog een aardbei eruit te pakken en te proberen alsof ik een fruitbakje had, maar toen ik ‘ICEBERRY' op mijn bakje zag staan wist ik dat het zinloos was.. Ik kreeg de week erop dan ook een preek.
Sinterklaas is hier ook nog even langsgekomen. Ik heb mijn schoentje gezet en een paar kleinigheidjes erin gekregen. De Amerikaanse sinterklaas heeft het hele gebeuren met zout een beetje verkeerd begrepen, want in plaats van een potje zout was er een laagje zout in mijn schoen gestrooid...

Al met al heb ik het nog steeds enorm naar mijn zin. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen en heb het gevoel dat het alleen maar leuker begin te worden. Mijn foreign excuus werkt nog steeds prima. Ik heb een paar weken geleden 25 dollar discount gekregen bij een winkel omdat ik deed alsof ik het niet begreep, en iedereen medelijden met me had.
Geen oliebollen, champagne, stappen tot in de vroege morgen en kater voor mij. Dit wordt een oud en nieuw met kinderchampagne en veel vet eten. Amerika is inmiddels echt als een tweede thuis gaan voelen, en mijn gastgezin als een tweede familie. Dat neemt niet weg dat ik op dit moment graag thuis zou willen zijn..

Bedankt papa en mama, want zonder jullie zou ik hier niet de tijd van mijn leven hebben. En bedankt lieve familie en vrienden die vaak laten weten dat ze me nog niet vergeten zijn! Ik wens jullie een geweldige avond en nacht, en natuurlijk een HAPPY NEWYEAR!!!

Liefs Elbrich

Cheerleading State Champions, Thanksgiving and more!

Hello people,

Mijn laatste blog is inmiddels alweer langer dan een maand geleden geschreven. Er is dus ook weer van alles gebeurd in de tussentijd. Tegenwoordig kom ik alleen nog maar thuis om te eten en te slapen, dus ik had geen tijd om een blog te schrijven. Gelukkig heb ik er nu, tijdens mijn Thanksgiving break, wel tijd voor. Laat ik beginnen bij eind oktober..

Halloween, mijn verjaardag, oftewel 31 oktober wordt groots gevierd hier in Amerika. De winkelrekken liggen vol met Halloween snoepjes, outfits, pompoenen en decoratie. Er zijn sommige mensen die hun huizen decoreren met nepspinnenwebben, skeletten, gekerfde pompoenen, afgehakte neplichaamsdelen en nog veel meer crazy stuff. Daarnaast zijn er veel enge spookhuizen. En met eng bedoel ik ook écht eng. Er zijn veel mensen die Halloween de leukste holiday van het jaar vinden. Het was dus extra speciaal dat heel Amerika een beetje mijn verjaardag vierde!
Helaas moesten we wel gewoon naar school toe. Na mijn schooldagje, tijdens mijn cheerleading training, hebben we met ons allen cupcakes gegeten die Amber (vriendin van het team) voor me had gemaakt. Ik heb gedwongen Nederlandse verjaardagsliedjes voor mezelf gezongen. Erg leuk. Daarna haalden mijn hostmom, hostsis and Josi me op van school en gingen we naar oma. Met verjaardagen gaan we altijd naar oma om gezamenlijk te eten, cadeautjes uit te pakken, en taart te eten. Deze keer was het een mooie, misselijkmakende Halloween taart. Voor mijn verjaardag heb ik kleren gekregen, een knuffelbeer van oma (haha), een kettinkje, Starbucks coffee en cadeaukaart, koffie beker, en nog wat kleine dingetjes. Van mijn familie uit Nederland heb ik een box gekregen met spulletjes die ik nodig had, en een geweldig verjaardagsfilmpje die Hedwich in elkaar heeft gezet! Het is te zien bij mijn video's. Nadat ik mijn cadeautjes had uitgepakt gingen we opzoek naar een Halloween outfit. Verkleed als mummies gingen Josi, Mariah en ik naar buiten voor ‘trick or treat'. Het komt eigenlijk op hetzelfde neer als Sint Maarten, maar in plaats van liedjes zingen met een lampion gaan we hier eng verkleed en zeggen we ‘trick or treat' om snoepjes te krijgen. Het is eigenlijk bedoeld voor kleine kinderen, maar ach, het was mijn eerste keer

. Die avond hebben we enge films gehuurd en gekeken tot diep in de nacht. De dag daarna ben ik iets later naar school gegaan, zodat ik samen met Mariah uit eten kon voor breakfast. We hebben gegeten bij een van de meest typerende Amerikaanse restaurantjes, ihop. Ongezond, zoet en fancy:http://www.ihop.com/

Met cheerleading gaat het nog steeds prima. De afgelopen weken heb ik 3 cheerleading competitions gehad. Het valt me echt op dat wij een erg ‘gemixt' en ‘nuchter' team hebben. Er zijn veel teams die alleen maar van die typische cheerleading tutjes hebben. Thank god dat ik niet op zo'n school terecht ben gekomen! We zijn bij elke wedstrijd vaak een paar uur van tevoren aanwezig. Eerst gaan we onze stunts opwarmen en de routine doornemen, en daarna moeten we ons klaarmaken voor de wedstrijd. Ons haar en make-up wordt helemaal gecheckt voordat we de wedstrijdvloer op moeten. Elke wedstrijd zijn we een stap vooruit gegaan. Bij de laatste competitie zijn we State Champions geworden! We zijn nu door naar de Nationals in Florida. Het is nog steeds even afwachten of we erheen gaan. Het is erg duur, en ik zit op een school waar niet iedereen erg ruim zit qua geld. We zijn nu bezig met sponsoren zoeken en het organiseren van fundraisers, zodat we toch heen kunnen. Tot die tijd hebben we even een pauze genomen van de competitie trainingen. Als het allemaal lukt verblijven we een paar dagen in Disney World, Florida! Het niveau is erg hoog, maar als er een wonder gebeurd kunnen we door gaan naar de Finals. De Finals zijn op dezelfde dag en worden uitgezonden op TV. Het is niet alleen cheerleading, maar ook dans. Het demo dans team van het bewegingscentrum in Drachten is geplaatst voor het WK, wat ook dat weekend in Florida is!
Ondanks dat de trainingen met het competitie team even zijn stopgezet, heb ik het erg druk met het basketball cheerleading seizoen. Een aantal weken geleden heb ik try outs gedaan, en het team gehaald. Hierbij moedigen we dus eigenlijk alleen de basketbal spelers aan. Zelf vind ik competitie leuker, omdat het dan gewoon om ons draait. Bij basketbal heb ik af en toe het gevoel dat we zo hard trainen voor niets, aangezien bijna niemand naar ons kijkt. Toch ben ik blij dat ik het doe, aangezien ik nu lekker druk ben de hele tijd. Daarnaast heb ik meer mensen leren kennen en mogen we een cheerdans laten zien tijdens onze Pep Rally's. Het enige nadeel vind ik dat we af en toe in onze (korte) cheeroutfit door school moeten lopen.. Maar ach, so be it.

Naast cheerleading heb ik ook nog mainstream. Over twee weken hebben we ons eerste concert, een kerstconcert. Het komt er dus op neer dat ik het hartstikke druk heb. Het is tegenwoordig meer van ‘oh ik moet nog even snel naar school voordat ik ga trainen'. Gelukkig hoef ik helemaal niks voor school te doen om goeie cijfers te halen, dus ik hoef me nergens druk over te maken. School blijft saai. Ik heb nog steeds elke dag hetzelfde rooster: makkelijke German lessen, een enge Algebra teacher die op de juf lijkt in de film van Magtilda en de domme klasgenoten. Zelfs de vraag 'Do you speak Hoolisch in Dutchland' is al voorbij gekomen.. Gelukkig wordt mijn ACT class binnenkort een US Government class, wat mij op zich wel interessant lijkt. Ik ben de afgelopen weken iedere dag van 7 tot 7 op school, en maandags tot 9. Daarnaast heb ik 2 keer in de week een basketball game die ik moet cheeren, dus ben ik soms op een doordeweekse dag pas rond 11 uur thuis. De volgende dag gaat mijn wekker weer om 5:30 voor de volgende dag. Ongezond, maar ik vind het heerlijk. Heimwee heb ik niet, want ik heb niet eens tijd om over thuis na te denken.

De afgelopen weken trek ik veel op met meisjes uit mijn cheerleading team. Daarnaast ga ik vaak tussen mijn cheer training en mainstream rehearsal uit eten met vrienden. Elk weekend hebben we wel een sleepover met elkaar. Wat me opvalt is dat iedereen de tv ALTIJD aan heeft, zelfs 's nachts! Amber kan niet tegen stilte, dus we kijken altijd een film om in slaap te vallen. Ik kan er maar niet aan wennen.. Geloof me, 's nachts wakker worden wanneer er iemand dood wordt geschoten in een film is niet erg rustgevend. Er zijn echt enorm veel cultuurverschillen hier. De ‘zwarte' en ‘witte' gezinnen alleen al verschillen heel erg met elkaar.

Hier in Clarksville wonen veel mensen die in de Army zitten. Wij hebben de basis ‘Fort Campbell', dat doorloopt tot een groot gedeelte in Kentucky en Tennessee. Eigenlijk is het een hele stad op zich, waar allemaal mensen wonen die in de Army zitten. Ze hebben hun eigen winkelcentrums, scholen, ziekenhuizen en alles wat wij ook hebben. Voordat je de ‘base' op wilt moet je je ID kaart laten zien vanwege de strenge controle. Na lang overleg mocht ik eindelijk naar binnen, aangezien ik een exchange student ben. Ook bij de ingang van het winkelcentrum word je weer gecontroleerd. Ik vind het nog steeds een beetje eng en raar om daar heen te gaan, maar eigenlijk is alles gewoon normaal.

Sinds woensdag ben ik eindelijk even vrij van school en alle trainingen. We hebben nu namelijk Thanksgivingbreak. Donderdag was Thanksgiving, een nationale feestdag wat gevierd wordt in Amerika en Canada. Het is ontstaan toen de Pilgrims indianen leerden kennen. De indianen leerden allerlei dingen aan de Pilgrims, en als dank gaven ze een feest. Iedereen bracht eten mee, onder andere kalkoen, om ze te bedanken. Vandaar de naam ‘Thanksgiving'. Het is dus simpel gezegd: eten, eten, en nog eens eten om je de volgende dag schuldig te voelen. En om de sportscholen extra members te geven. Wij aten met ons allen bij oma. Er kwam zelfs familie vanuit Colorado, Florida en New York om Thanksgiving met de familie te vieren. Ik heb inderdaad kilo's erbij gegeten, me schuldig gevoeld, en mezelf gedwongen vaker naar de sportschool te gaan.

De dag na Thanksgiving is traditioneel een dag om kerstinkopen te doen. Het is de drukste dag in het jaar voor de winkeliers, en daarom wordt het Black Friday genoemd. Het winkelcentrum gaat om 5 uur in the morning open, en in de wallmart is het vanaf 12 uur al begonnen. Sommige dingen zijn echt flink afgeprijsd, en de mensen zijn dus ook helemaal doorgedraaid op Black Friday. Je wordt geduwd, geschreeuwd en onfatsoenlijk gedaan om de beste sales binnen te krijgen. Ergens in de VS waren er zelfs mensen die peperspray hadden meegenomen! Ongelooflijk. Amerikanen zijn crazy. We hebben veel kerstversiering en films gekocht, en zijn daarna naar downtown Clarksville gegaan voor een wandeling bij de River. Elk jaar rond deze tijd wordt alles versierd met kerstlichtjes. Ook hoor je op elke radiozender en in elke winkel al kerstmuziek, HEERLIJK!!

Vandaag ben ik voor het eerst een paar uurtjes alleen thuis. Mijn gastgezin gaat namelijk traditioneel bingo spelen, wat voor 18+ is. Niet lachen. Ze vonden het vreselijk om me alleen ‘achter te laten', maar ik vind het heerlijk om even wat tijd voor mezelf te hebben. Morgen gaan we naar Nashville en beginnen we onze kerstboom te versieren. Daarna heb ik weer een aantal weekjes school, en dan is het alweer christmasbreak. Stoney, Mariah's verloofde, ga ik dan eindelijk ontmoeten. Hij zit nu al voor 8 maanden in Irak en komt nu bijna terug. Waarschijnlijk gaan we met ons gezin een paar daagjes naar een hotel in de bergen. Januari en februari zijn mijn laatste maanden met cheerleading, en daarna moet ik iets anders gaan vinden om mijn tijd mee te vullen. In maart wil ik graag een trip gaan doen met mijn organisatie. Ik zit te twijfelen tussen Hawaii (waar ik vooral op 1 plek veel dingen doe) en Californië (waar ik naar heel veel steden ga). Suggesties zijn welkom

.

Hopelijk gaat alles goed daar in Nederland. Sorry voor mijn late reacties en blogs, ik zal voortaan proberen iedereen wat meer op de hoogte te houden. Have a nice weekend!


I miss you guys,

Love, Elbrich

Time flies when you're having fun!

Het afscheid op Schiphol herinner ik me nog als de dag van gister, maar het voelt alsof ik mijn familie al eeuwen ken. De tijd vliegt voorbij hier!

Laat ik maar aan het begin van oktober beginnen..

De eerste dag van oktober waren Hester (real sister) en Mariah (fake sister? Laat ik haar maar new sister noemen) jarig. We gingen 's middags met ons allen naar grannie's house om Mariah's birthdaycake (versierd met Halloween decoratie) te eten. Die middag zijn we naar de mall geweest en heb ik een nieuwe outfit voor Mariah gekocht. We gingen uit eten in een restaurant waar ze koken in front of you. De kok deed allemaal trucjes met vuur en eten. Erg leuk, maar ik vond het dood eng. De kok kwam daar ook snel genoeg achter, en pestte me door met vuur te spelen op haarafstand en al het eten op mijn bord te gooien. Die avond gingen we naar het Duitste Oktoberfest, in downtown Clarksville. Buiten was een kleine kermis, en in de tent kon je spulletjes kopen, dansen, eten en bier drinken. Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik bier wilde drinken.. Mariah, Zach (een vriend van haar) en ik wilden in een centrifuge attractie, maar we kwamen erg laat dus er waren geen kaartjes meer te koop. Nadat Mariah en ik een toneelstuk op hadden gezet door te zeggen dat ik speciaal uit Holland hier heen kwam voor het Oktoberfest, mochten we gratis. It didn't make sense at all, want ik had dan net zo goed naar Duitsland kunnen gaan. Maar ach, het was een kermis mannetje dus die kun je alles wijsmaken. Uiteindelijk was het allemaal voor niets geweest, want ik heb niet echt genoten van de attractie. Er stond een man, precies tegenover mij natuurlijk, die te veel bier had gedronken en erg misselijk was. Mariah en ik stonden half jankend en stop- schreeuwend op een klodder kots te wachten die maar niet kwam. Achteraf bleek het een grapje te zijn. Leuk joh, die Amerikanen. Daarna gingen we dansen op Duitse muziek met dikke, verkleedde mannetjes. Wat echt geweldig is hier, is dat er een aantal nummers zijn waar iedereen hetzelfde op danst. I wish we had things like that. Vooral dit nummer wordt erg vaak gedraaid:
http://www.youtube.com/watch?v=HfjcqGg7KqQ&feature=related

Afgelopen week had ik mijn fallbreak. Ik moet zeggen dat ik daar ook echt aan toe was! Die vroege schooltijden zijn iets waar ik waarschijnlijk nooit aan zal wennen.

Zaterdag zijn Donna, Mariah, Hannah en ik naar een pumpkin patch geweest. Het is eigenlijk een grote boerderij waar je pompoenen kunt plukken (?). Er zijn een hoop activiteiten en er zijn veel lekkere dingen te koop. Vooral de karamel Apple (staat tussen mijn foto's) was heerlijk! Vanaf de boerderij kun je op een apple wagen naar de pompoen- en maïsvelden. Daar heb ik mijn eerste pompoentje geplukt, die nu ligt te verrotten op mijn kamer. De man van de wagen was zo enthousiast dat ik uit Holland kwam, en dat dit mijn eerste ‘hay waggon ride' was, dat hij dat vrolijk vertelde en vervolgens iedereen voor me liet klappen. For real, de meeste Amerikanen zijn zooo vriendelijk! Mijn hostparents hebben een nieuwe voor mij gekocht, zodat ik later deze week mijn eerste pumpkin kan carven voor Halloween. Het verbaasd me nog steeds dat Halloween zo groot is hier in Amerika. Ik heb vandaag nog een tasje gekregen van grannie met Halloween stuff erin! We hebben de voorkant van ons huis al versierd en snoep ingeslagen. De kleine kinderen gaan namelijk langs de deuren voor snoepjes, zoals wij dat hebben met 11 november. Ik kan niet wachten tot mijn verjaardag, 31 oktober, wat gevierd wordt in heel Amerika!

Dinsdag ben ik met mijn hostparents en Josi naar Mammoth Cave geweest. Een nationaal park in Kentucky, met ondergrondse grotten (of zijn grotten altijd ondergronds?). Josi en ik hadden het ons iets anders voorgesteld dan het was. We waren diep onder de grond en moesten door de meest smalle gangetjes lopen, wat ik nog steeds niet begrijp aangezien er een hoop dikkies zijn die daar echt niet doorheen passen. Dood eng dus. At least mijn hostdad had fun met ons half hyperventilerend door de grotten zien lopen.. Ondanks dat hadden we een erg gezellig dagje! De terugreis kochten Josi en ik een koffie bij een benzinestation. De bekers waren huge dus we besloten een small te kopen. Bij de kassa begon die vrouw helemaal te flippen, want we hadden het in een frisdrankbeker in plaats van een koffiebeker. De rest van de avond stuiterden Josi en ik van de cafeïne, want je wil niet weten hoe groot een ‘small' is. Er staat een foto tussen mijn foto's.

Afgelopen vrijdag had Mariah een toneelstuk, aangezien ze op een Musical Theatre School zit. De rest van de week ben ik met vrienden naar de mall geweest, heb ik een dag met mijn hostfamily doorgebracht, hele dagen getraind, veel uit eten geweest en het er allemaal proberen af te sporten.

Gister ben ik met Shon en Amy (zijn vriendin) naar een footballgame geweest van de college hier in Clarksville, Austin Peay. Amy's vader is the president van Austin Peay, en heeft veel aanzien en geld. Hun huis is zo groot dat ik erin verdwaalde. Wij kregen vip kaarten en mochten met de ‘belangrijke mensen' in een gebouwtje zitten om de footballgame te kijken. Daarnaast was er heerlijk, en gratis, eten en konden we alles erg goed zien. Het is eigenlijk hetzelfde als de Highschool Football games, maar dan is alles groter. De band is enorm groot, en erg goed. Ze speelden zelfs muziek van Pearl Jam en de Foo Fighters! (filmpje op facebook) Zij spelen aan het begin, in de pauze en aan het eind van de wedstrijd. En als er wordt gescoord spelen ze ook een muziekje vanaf de zijkant. De cheerleaders en Pom Squad girls zijn de hele tijd bezig. Aan het eind van de wedstrijd gingen de president, his wife and nog wat important people het veld op tijdens het concert van de band. Wij moesten helaas weg, maar anders mocht ik ook mee het veld op! Hopelijk later dit jaar nog eens. Het is trouwens wel grappig om te zien hoe fake Amerikanen kunnen zijn. Vooral de belangrijke mensen doen enorm aardig tegen elkaar en lachen de hele tijd, ook al weet je dat ze er eigenlijk niet willen zijn. Vermoeiend..

Vorige week was extreme home makeover op tv. Dat is een paar jaar geleden opgenomen hier in Clarksville. Het ging over een ex collega van mijn hostdad, die een paar jaar geleden is overleden. De meisjes ken ik via school. Ze hadden allemaal spulletjes op hun kamer van Northwest Highschool. Zelfs Usher was hier om te helpen, en Selena Gomez, dat blijft raar. Dat huge house is hier 5 minuutjes verderop.

Helaas begint school morgen weer, dus moet ik er weer vroeg uit. Vandaag was het rond de 25 graden, maar komende week wordt het koud. Het weer is erg wisselvallig hier.
Ik heb het enorm naar mijn zin hier. Ik heb laatst wel even een moeilijk weekje gehad, maar nu wordt het alleen maar beter. Voor ik het weet ben ik een jaartje ouder, vieren we thanksgiving, kerst, oud&nieuw, moet ik de winter door zien te komen en dan is het alweer spring! Mijn cheerleaden season is tot eind februari. Ik kan er ook voor kiezen om nog cheerleaden basketball te gaan doen, maar daar moet ik nog even over nadenken. Ik heb dan ongeveer 2/3 wedstrijden per week, wat ik eigenlijk te veel vind. In de spring ga ik wel weer een andere sport doen. Ik zit te twijfelen tussen track (sprinten op zo'n atletiek baan) of tennis. Suggesties zijn welkom!

Rond die tijd heb ik ook een trip met mainstream, waarschijnlijk een weekend naar Sant Louis. Dan hebben we nog Prom and graduation van de seniors en dan ben ik rond eind mei vrij van school. Tot slot ga ik met mijn hostfamily op vakantie naar Virginia, en dan eind juni komen mijn moeder en misschien twee zussen me ophalen. Voor ik het weet zit ik alweer in Nederland dus!

Have fun met jullie fallbreak.. I'm jealous.

Dikke tút,
Elbrich

Ps; Ik weet niet meer wie het vroeg, maar de newspapers worden hier inderdaad gewoon op de oprit gegooid! ;)

Spiritweek and Homecoming!

Helloooo,

First of all, sorry voor mijn verlate blogje.. Ik had me voorgenomen om het bloggen een beetje bij te houden, maar dat is moeilijker dan verwacht.

De afgelopen weken heb ik het erg druk gehad. Twee weken geleden was het jaarlijkse festival in downtown Clarksville, genaamd River Festival. Het is een populair festival met muziek, spelletjes, eten, eten en nog meer eten, waar bijna iedereen uit Clarksville heen gaat. De eerste dag ben ik met vrienden heen gegaan, en de tweede dag met Donna, Mariah and Cassie (Mariah's friend).

Datzelfde weekend zijn we uit eten geweest (twee keer, dat wordt normaal zo langzamerhand..) en naar de bios. Er zijn veel restaurantjes met een goedkoop lopend buffet, waar vaak dikke mensen zitten die zelf niet kunnen koken. Het is niet het beste eten, maar ik moet zeggen dat ik het steeds meer begin te waarderen. Vorige week heb ik at Logan's gegeten. Donna vertelde me dat je je eten daar op de grond kunt gooien. Ik was so excited about that dus gooide mijn brood op de grond, maar het bleek dat je alleen de schillen van de doppinda's op de grond gooit.. Ongelooflijk, wat een bende, maar wat een gezelligheid!

Op school gaat alles goed. Sommige dagen zijn ontzettend saai, en sommige dagen zijn leuk.
Ik besef nu wel dat het Lauwerscollege, en waarschijnlijk veel andere scholen, echt een geweldige high school is. Je hebt tussenuren, een gevarieerd rooster, het gevoel dat je iets leert, kunt je ziekmelden wanneer je wilt, leraren pesten, spijbelen, afkijken, muziek luisteren, je mobiel/ iPod gebruiken en doen wat je wilt. Ik val al flauw bij de gedachte dat ik dit 4 jaar zou moeten doen, en ik snap echt niet hoe iedereen het hier overleeft. Maar wat Nederland dan weer niet heeft is de enorme school spirit wat hier echt geweldig is!

Afgelopen week was spirit/homecomingweek. Vroeger was homecoming een dag dat iedereen ‘back to school' kwam, de oude studenten. Tegenwoordig spelen de football players een homecominggame, en daarna is de homecomingdance. Iedere school heeft homecoming dus op een andere dag. De week before is het spiritweek, wat inhoudt dat je je schoolspirit laat zien. Elke dag had een thema, en bijna iedereen was verkleed:

Maandag: Colorday. Elke grade had een kleur. De juniors, waaronder ik, droegen geel.
Dinsdag: Superhero day. Josi and me droegen een saai shirt met een Supergirl logo erop.
Woensdag: Superstar day. Lady Gaga, Katy Perry, Rihanna, ze liepen er allemaal rond.
Donderdag: Super Athlete day.
Vrijdag: Schoolspiritday. Iedereen droeg de kleuren van de school: green and gold.

Vrijdag hadden we weer een pep rally in de gymzaal. De cheerleaders deden een performance, Pom Squad deed een dans, de band speelde en er werden kleine spelletjes gedaan. Het was de bedoeling dat we met Mainstream het lied van de school zongen, maar ‘helaas' was daar geen tijd meer voor. Jammer ;).
Die avond was de homecominggame. Met mijn journalism pas kon ik gratis naar de game. Althans, dat dacht ik. Dat mannetje zei dat er al iemand was die er een artikel over moest schrijven, dus dat ik niet gratis kon. Na een paar minuten zielig te hebben gedaan en gezegd dat ik anders geen geld had voor de dance, was zijn geduld op en liet hij me erdoor. Hij boos, ik blij. Scheelt me weer 5 dollar. Sinds vier jaar heeft Northwest Highschool eindelijk de homecominggame gewonnen! Niemand kon het geloven, maar we speelden echt goed dit keer. Het was erg koud, want we zaten in onze jurkjes buiten, maar de sfeer was erg goed!
Rond een uur of half 10 gingen we naar school voor de homecomingdance. Ongelooflijk, wat een feest! Iedereen, maar dan ook iedereen was vrolijk en danste alsof hun leven er vanaf hing. In Nederland heb ik alleen mensen zo zien doen als ze echt dronken zijn. Er wordt hier veel rapmuziek en reggae gedraaid, en zo wordt er ook gedanst. Af en toe ziet het er echt heel sletterig uit, en de ouderen zijn er ook echt niet blij mee. Ik dacht altijd dat Amerikanen juist preuts waren, maar nee. Soms werden er nummers gedraaid waarbij iedereen dezelfde dans doet. Echt GEWELDIG! Ik had geen idee wat ik deed, maar het was in ieder geval niet goed. Na een tijdje dacht ik het nummer door te hebben en verwachte ik ‘to the left', maar toen was het natuurlijk ‘to the right' en knalde ik tegen een jongen op. Af en toe deden mensen een battle tegen elkaar door middel van dansen en salto's, en iedereen stond er in een rondje omheen. That was pretty cool! Helaas was het om 12 uur (wanneer het uitgaan in Nederland begint) alweer afgelopen..

De afgelopen zaterdagen heb ik fundraisers gehad voor Mainstream. We zamelen geld in voor alles wat we nodig hebben voor onze performance in the spring, en voor onze trip naar Saint Louis. Vorige week hadden we een carwash, waarbij ik met pompoenen bij de weg stond te springen om mensen naar de carwash te lokken. Deze week hielpen we bij een spelmiddag voor kleine kinderen. Fundraisers zijn erg belangrijk hier en het wordt veel gedaan. Elke dag zijn er wel leerlingen die snoepjes verkopen op school. Ook moet ik vaak donuts, brood en snoepjes verkopen voor vakken als journalism and mainstream en voor cheerleading.

Vandaag ben ik met Donna en mijn tante van 28, Dré, naar Mariah's appartement geweest in Bowlinggreen, Kentucky. De mall is daar ge-wel-dig. We hebben dus de hele dag gewinkeld. Forever 21 is een van mijn favoriete winkels hier. Het is een soort van H&M, maar dan leuker. Ik ben al weken op zoek naar ‘mijn' mascara van Max Factor, maar kon het nergens vinden. Een verkoopster vertelde me dat het sinds last year alleen nog maar in Europa verkocht wordt. Heb ik weer.. Gelukkig stuurt mijn lieve zus Jildou binnenkort mijn mascara op

.

Ik begin Amerikanen steeds leuker te vinden. Ik had ze een stuk luier verwacht dan dat ze zijn. Iedereen wil altijd van alles doen hier, terwijl ik een ochtendje niks doen ook wel eens lekker vind. Tijd is erg belangrijk hier. Ms Riggins, mijn mainstream lerares, zegt altijd: 'To be early is to be on time, to be on time is to be late, time is money!' Onze mainstream practice begint vaak om half 6. Dus dat betekent voor mij: kwart over 5 van huis, dan zijn we er half 6. Hier betekent het: 5 uur van huis, dan zijn we er kwart over 5. That still doesn't make sense to me, maar ik moet me toch een beetje inburgeren hier dus probeer steeds iets eerder weg te gaan. Josi, the german girl, and me komen altijd overal te laat zonder te stressen. Ik denk dat het iets Europees is.. Iedereen flipt hier als de tweede bel gaat en rent door de gangen. Silly people. Daarnaast heb ik het gevoel dat Nederlanders veel meer geduld hebben. In een restaurant hoef je lang niet zo lang op je eten te wachten als in Nederland, what I really like about America. Een ander groot verschil hier is het taalgebruik. Ik gebruik nog steeds dagelijks woorden als ‘shit' en ‘fuck', wat hier echt not done is. Zelfs nummers op de radio veranderen ze door het taalgebruik, wat erg frustrerend is. Het is bijvoorbeeld ‘I see you driving around town with the guy I love, and I'm like, forget you' instead of ‘fuck you'. Wat weer wel echt leuk vind aan Amerikanen (tenminste, de Amerikanen die ik ontmoet heb), is dat ze alles doen wat ze willen. Ik besef nu pas hoe enorm gierig Nederlanders zijn. In journalism class hadden we het over dates. Een jongen vond dat het belachelijk was dat jongens altijd alles moeten betalen, en dat hij een Dutch-date beter vindt. Dates waarbij je de prijs deelt noemen ze hier dus Dutch-dates, what doesn't make sense at all want jongens horen natuurlijk te betalen. Maar goed, het zegt wel iets over de gierigheid van Nederlanders. Hier geven ze uit wat ze maar willen, terwijl wij altijd met alles aan het geld denken. Ik herinner me nog precies dat mijn vader bij een goedkoop tankstation in Drachten wilde tanken toen we terugreden vanuit Limburg, en uiteindelijk stilstonden in de berm omdat we het niet haalden. Alleen maar om goedkope diesel te halen. Dat risico zou mijn hostdad hier noooooit nemen. Maar ik geloof dat dat meer over mijn vader zegt dan over Nederlanders, hé pap

.

Mijn Engels wordt steeds beter, en mijn Nederlands wordt steeds slechter. Ik begin zelfs al in het Engels te dromen! Het schrijven gaat nog niet altijd even goed, maar het spreken gaat steeds beter. Af en toe weet ik niet eens meer het Nederlandse woord ergens voor.

Volgende week is mijn hostsis jarig, tegelijk met mijn zus Hester. In het midden van de maand hebben we een week vakantie, en aan het eind van de maand is mijn verjaardag. Iedereen wordt helemaal crazy als ik vertel dat mijn verjaardag op Halloween is. Halloween is biiiiiig here. In de winkels is al allemaal Halloween kleren, food, pompoenen en nog veel meer. Het weekend voor mijn verjaardag ga ik waarschijnlijk een dress up party houden. En voor ik het weet is de maand oktober voorbij en ben ik hier alweer voor bijna 3 maanden!
De eerste weken wilde ik liever naar huis dan hier blijven, maar nu zou ik hier voor geen goud al weg willen. Al heb ik wel dagen dat ik Nederland en mijn familie en vrienden erg mis, maar dat hoort er natuurlijk allemaal bij.

Hopelijk gaat alles goed daar in Nederland. Ik denk aan jullie!
Liefs, Elbrich